"Miłosierny" i "łaskawy" - Bocian biały

Zjawiła się wiosna  a wraz z nią duży ptak brodzący jakim jest bocian biały o masie od 2.3 do 4.5 kg. Bociany te charakteryzuje upierzenie w kolorze białym, z czarnymi piórami na skrzydłach. Dorosłe ptaki posiadają długie szyje, czerwone nogi oraz spiczaste dzioby. Średnia wielkość bociana od czubka dzioba do końca ogona to 100 - 115 cm,  natomiast rozpiętość skrzydeł wynosi od 155 do 215 cm. Tęczówki bocianów są ciemnobrązowe albo szare, przy czym skóra wokół oczu jest czarna. Ptaki te wydają głos zwany klekotem w momencie powitania pary na gnieździe jaki i wówczas kiedy czują niepokój. Pojawienie się klekotu związane jest z wygięciem szyi do tyłu to tego stopnia, iż głowa zostaje położona na grzbiecie.

Bociany białe co roku w sierpniu i wrześniu odbywają stadami wędrówki w celu zimowania w Afryce. Do Europy wracają w marcu i kwietniu. Podróż pomiędzy Europą a Afryką odbywają przez Lewant na wschodzie lub Cieśninę Gibraltarską na zachodzie. Ptak ten unika Morza Śródziemnego podczas swej podróży, ponieważ nad wodą nie tworzą się wznoszące prądy powietrzne z których korzysta podczas lotu.  

Bociany są mięsożerne a w ich jadłospisie można znaleźć owady, płazy, gady, ryby, małe ptaki i ssaki. Ptaki te szukają pożywienia na podłożu w niskiej roślinności jak i w płytkiej wodzie.

 
Bocian nie dobiera się w pary na całe życie pomimo, iż jest ptakiem monogamicznym. Samiec wraz z samicą buduje gniazdo z którego mogą korzystać nawet przez kilka lat. Każdego roku może odbyć się jeden lęg, w skład którego wchodzi zazwyczaj 4 jaja. Z jaj po około 33-34 dniach wykluwają się pisklęta z czarnym dziobem posiadającym brązowy koniec oraz z różowymi nogami, które zmieniają kolor na szaro-czarny. Kolor upierzenia, dzioba i nóg zmienia się, a ostateczny wygląd osiąga w drugim roku życia. Zarówno wysiadywaniem jaj jak i karmieniem młodych zajmuje się obydwoje rodziców. Młode ptaki opuszczają gniazdo po około 58-64 dniach od wylęgu, przy czym rodzice karmią je jeszcze prze okres od 7 do 20 dni.

Bociany są gatunkiem chronionym na mocy Ustawy o Ochronie Przyrody, Konwencji Bońskiej, Berneńskiej, Ramsarskiej oraz  jest także o nich mowa w tzw. Dyrektywie Ptasiej Unii Europejskiej. To właśnie w Polsce gniazduje największa populacja tych ptaków - według danych z 2004 roku było to 50 000 par.  

Bociany pełniły ważną funkcję w kulturze i folklorze, ponieważ gniazdowały one na dachach domostw lub w ich pobliżu, były duże i zjadały szkodniki. W Starożytnym Egipcie ptak ten był umieszczany na hieroglifach jako Ba czyli dusza. W języku hebrajskim określany jest jako chasidah czyli "miłosierny" i "łaskawy". W mitologi greckiej i rzymskiej jest przedstawiany jako wzór rodzicielskiego poświęcenia. Wierzono, iż ptaki te nie umierają ze starości tylko odlatują na wyspy i tam przybierają ludzką postać. Co ciekawe wyznawcy Islamu również otaczają szacunkiem bociany. Istnieje przekonanie, iż muzułmanie którzy za życia nie odbyli pielgrzymki do Mekki przybierają postać tych ptaków i odbywają  ją podczas ich wędrówki. Niemcy traktowali obecność gniazda bocianiego w domostwie jako ochronę przed pożarem. Dla mieszkańców Polski, Ukrainy i Litwy bociany gniazdujące na budynku mieszkalnym są symbolem harmonii w rodzinie.

Ptak ten często jest umieszczany na znaczkach pocztowych. Był on także polską maskotką na Targach Expo 2000 w Hanowerze. Bocian jest również symbolem jak i ptakiem narodowym Litwy i Białorusi.

Według europejskiego folkloru to właśnie bocian przynosi dzieci nowym rodzicom o czym mówi opowiadanie Hansa Christiana Andersena noszące tytuł "Bociany".  Dzisiaj nadal ptak ten jest wiązany z noworodkiem i wykorzystywany w reklamach produktów dla dzieci takich jak np. pieluszki.

Aniu mam nadzieję, że spełniłam Twoje oczekiwania odnośnie bociana :) Jest mi niezmiernie miło, iż mogłam spełnić Twoje życzenie. Pozdrawiam Cię serdecznie a Wam wszystkim życzę miłego dnia :)